بررسی اثرات ضد دردی ژل نانوامولسیونی حاوی اسانس گیاهان رزماری و نعناع فلفلی در مدل حیوانی استئوآرتریت

زمینه و هدف: اگرچه اثرات ضددردی اسانس رزماری و نعناع فلفلی نشان داده شده، اما استفاده از اسانس­ها به ­دلیل حلالیت پایین در آب و فراهمی زیستی پایین با محدودیت ­هایی روبه­رواست؛ استفاده از نانوذرات یکی از راه­های رفع این محدودیت­ها می­باشد. هدف از این مطالعه تعیین اثر ضددردی نانوامولسیون حاوی اسانس رزماری و نعناع فلفلی در موش­های صحرایی مبتلا به استئوآرتریت می­باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی نانوامولسیون حاوی اسانس رزماری و نعناع فلفلی به روش امولسیون­سازی خودبه ­خودی ساخته شد. جهت بررسی اثر ضددردی 30 سر موش صحرایی نر به­طور تصادفی به گروه­های شم (تزریق سالین در زانو)، استئوآرتریت (تزریق 2 میلی­گرم مونوسدیم­یدواستات در مفصل)، استئوآرتریت گیرنده ژل نانوامولسیون، ژل اسانس­های رزماری و نعناع فلفلی، و دیکلوفناک سدیم تقسیم شدند. درمان­ها به­صورت موضعی با دوز 1 میلی­لیتر در روز انجام شد. آلودینیای مکانیکی و حرارتی و هایپرآلژزی حرارتی در روزهای 1، 4، 7 و 14 پس از جراحی انجام شد. داده­ها با آزمون آماری repeated measures ANOVA آنالیز شدند.  یافته‌ها: پاسخ رفتاری موش­های گروه استئوآرتریت به محرک­های مکانیکی و حرارتی در تمامی روزهای آزمون نسبت به گروه شاهد افزایش معنی ­داری داشت(001/0>P). دریافت ژل نانو و دیکلوفناک به ­طور معنی­ داری موجب افزایش آستانه پاسخ به تارهای ون­فری(001/0>P)، کاهش پاسخ به استون (05/0>P) و افزایش تاخیر در عقب کشیدن پا (05/0>P) گردید. بررسی بافت­شناسی نتایج آزمون­های رفتاری را تایید نمود.   نتیجه­ گیری: نانواموسیون حاوی اسانس گیاهان رزماری و نعناع فلفلی سبب کاهش درد در موش­های مبتلا به استئوآرتریت می­شود. به ­نظر می­رسد فرایند نانوامولسیونه کردن، اثر ضد دردی اسانس­های رزماری و نعناع فلفلی را تقویت می­کند.